skip to main | skip to sidebar

PortMim

06 Ocak 2006

dize - İNTİHAR

Yine intiharımın eşiğine geldik.
Her gün buradan geçerken ben, ruhumu bu uçurumdan aşağı atıp öyle gidiyorum eve.
Bir çuval gibi,
Bir çöp gibi,
Bağıra bağıra atlıyor her seferinde.
Ve ertesi güne tekrar doğuyor.
( ilk yazılış tarihi: 06 / 08 / 2005 )
Gönderen Shemsa zaman: Cuma, Ocak 06, 2006

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder

Sonraki Kayıt Önceki Kayıt Ana Sayfa
Kaydol: Kayıt Yorumları (Atom)

Hakkımda

Fotoğrafım
Shemsa
Profilimin tamamını görüntüle

Blog Arşivi

  • ►  2009 (1)
    • ►  Ocak (1)
  • ►  2008 (4)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Mart (2)
    • ►  Şubat (1)
  • ►  2007 (8)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Mayıs (2)
    • ►  Mart (1)
    • ►  Şubat (3)
    • ►  Ocak (1)
  • ▼  2006 (65)
    • ►  Kasım (2)
    • ►  Ekim (1)
    • ►  Eylül (5)
    • ►  Ağustos (3)
    • ►  Temmuz (1)
    • ►  Haziran (4)
    • ►  Mayıs (7)
    • ►  Nisan (8)
    • ►  Mart (4)
    • ►  Şubat (14)
    • ▼  Ocak (16)
      • görüş: BABA - OĞUL
      • diyaloglar - YOK OLUŞ
      • parça 6: TUTKU
      • hayatıma yön veren öğütler: NEFRET
      • parça 4 : AĞAÇ
      • günce - AMELİYAT
      • parça 3 - İLK ROL
      • sevdiklerim: FİKRET OTYAM
      • kişiler: BABAM
      • önemli anlar - 1
      • parça 2 - MUCİZE
      • dize - İNTİHAR
      • fotoğraf: BEYAZ YILBAŞI
      • parça 1 : KISKANÇLIK
      • diyaloglar - EVLİLİK OYUNU
      • dize - UKTE
  • ►  2005 (17)
    • ►  Aralık (17)

Linkler

  • Karalama Defteri