deneme: YALNIZLIK

Yalnızlık,

Yalın olma hali,
Kimsesizlikle karıştırılmadan.

Yalnızlık mı?
Yoksa
Yalın-sızlık mı aslında kelimenin özü?
Öyle olmasa,
Yalınlık olması gerekmez miydi kelimenin o zaman?

"İki kişilik yalnızlık var" derler bir de.
O öyle değil aslında.
Orada söylenmek istenen yalnızlık,
O bahsi geçen iki kişinin birbirinden vazgeçmesidir.

Öte yandan,
"Yalnızlık paylaşılmaz, paylaşılırsa yalnızlık olmaz" da derler.

Bence ne yaparsa yapsın insan,
Kaç kişiyle beraber yaşarsa yaşasın,
Nafile yalnızdır zaten, kendinden vazgeçmediği sürece.
Kendiyle olmak ve kendiyle olmayı bırakmamak,
Süreklilik addeden bir yalınlığı,
Dolayısıyla yalnızlığı gerektirir çünkü.

Böyledir gerçekten.
Vallahi.
Doğruyu söylüyorum.

Düşünün,
Hak vereceksiniz.