Deniz kokan bir yerde,
Duvarları kireç beyazı bir odada,
Bir akşamüstü saat beş civarı,
Uykumdan uyanmak istiyorum.
Öylesi bir yer ki,
Uyandığımda rüyayı gerçek,
Varlığını rüya sandıracak kadar.
Yatağım duvar kenarına dayalı.
Genişçe.
Duvarda kare bir pencere,
Yataktan doğrulduğumda
Beyazlığın gözümde kamaşmasıyla beraber,
Pencereden denizi görüyorum.
Deniz öyle uzakta değil ama.
Hatta evle arasında sadece kısa bir kumsal var.
Odam üst katta.
Ben derin bir uykudan kalkıp,
Öyle ki,
Başım ağrımış uyumaktan.
Yani zinde kalkmak değil derdim.
Derdim, uykudan bıkmak.
Aşağıya inmeliyim yüzümü yıkadıktan sonra.
Havlumu da alıp,
Yürüme mesafesindeki denize girmeliyim.
Birileri olsun olmasın dert değil.
Derdim, denizle aramda kimse olmasın.
(ilk yazılış tarihi: Mart 2005)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder