Aşık olurken neye aşık olduğun, (gerçeğe mi yoksa kafanda yarattığın hayale mi) kendinle ne kadar çok yalnız kaldığına ve bu yalnızlığında aşık olduğu kişiyi ne kadar çok düşündüğüne bağlı.
Sanırım sağlıklı olanı, aşık olduğunda onu yalnızlığında kafanda tanımaya çalışmak değil, kendini onun hakkında düşünmeye fırsat tanımayacak kadar bile yalnız bırakmayıp, her anını, nasıl biri olduğuna dair onunla birlikte olarak, onu yaşayarak öğrenmek.
Hiçbir ön yargı ya da yanılsama oluşmasına olanak tanımadan.
Karaindrou'ya ithafen...
(ilk yazılış tarihi: 27/07/05)
1 yorum:
yanıl-sa ma..
sudaki bir yansımaydı doğru,
aynaya baktığımda da yansımamdı ama!
ön yargılarımı onun isteğiyle indirdiğimde!
bilmiyordum ki
sudaki yansımanın bulanacağını,
aynada ki yansımamın da binlerce parçalara bölüneceğini ön yargısızlığımın inancında...
suyun damla haliydi,ismin her türlü hali,sıfatların zamirlerin yarışıydı,
ama;
hep aynı noktaya damla damla akan,
ve damladığı o noktayı işte böylece delip geçen o bir damlanın öldürücülüğüydü-de,
tıpkı, yıkayıp geçen, hayatlar vareden suyun diğer hali,yok ediciliği işte...
biliyordu...
böyle olduğunuda biliyordu!
bildiğimi,bildiği içinde işte....
Yorum Gönder